صائب تبریزی

اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را               به خال هندویش بخشم سر و دست و تن و پا ر ا

هر آنکس چیز می بخشد ز مال خویش می بخشد        نه چون حافظ که می بخشد سمرقند و بخارا را